Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σε εκδήλωση για την ελληνική υψηλή στρατηγική που διοργανώνει το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων ανέφερε ότι «Οποιαδήποτε συζήτηση για την εθνική στρατηγική της Ελλάδας του μέλλοντος πρέπει να βασίζεται σε έναν δυναμικό ρεαλισμό» και υποστήριξε σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά ότι «πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε για ένα Ελσίνκι με νέους όρους».
Εξήγησε όσον αφορά την αντιμετώπιση της Τουρκίας ότι «δεν μπορούμε να επαναλαμβάνουμε συνεχώς τις πάγιες θέσεις της χώρας, π.χ. για τη Χάγη, χωρίς να τις προωθούμε ενεργά. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτήσουμε μια δυναμική εθνική στρατηγική για τις ευρωτουρκικές σχέσεις».
Συμφωνία των Πρεσπών
Αναφορικά με την πολιτική στα Δυτικά Βαλκάνια υποστήριξε ότι «είναι σαφές ότι οι Πρέσπες άνοιξαν νέες δυνατότητες ώστε η Ελλάδα να πρωταγωνιστήσει στην περιοχή και στην ευρωπαική της προοπτική. Θεωρώ θετικό ότι η κυβέρνηση τιμά τη σμφωνία, αλλά την ίδια στιγμή την βλέπουμε - εγκλωβισμένη στα εσωκομματικά της - να μην προχωρά, όχι στην διοργάνωση Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας για νέες συμφωνίες, αλλά ούτε στην κύρωση των παλιών μνημονίων που έχουν απτά οφέλη για τη χώρα. Η φοβική αυτή θέση, δυσκολεύει και στην άσκηση πίεσης προς τη γείτονα για την εφαρμογή της συμφωνίας, όπως π.χ. σε σχέση με τα σχολικά βιβλία».
Ελληνοαλβανικές σχέσεις- ΑΟΖ – Δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών
Όσον αφορά τις ελληνοαλβανικές σχέσεις ανέφερε, «θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει ένας πολύ πιο ουσιαστικός διάλογος με την Αλβανία, που να μην περιορίζεται στην προσφυγή για την ΑΟΖ αλλά πρέπει να διεκδικήσει τα περιουσιακά δικαιώματα και τα δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού των Βορειοηπειρωτών που κατοχυρώθηκαν από ευρωπαϊκές αποφάσεις τον Ιούνιο του 2019 επί των ημερών μου.
Γενικότερα αν η Ελλάδα δεν πρωτοστατήσει σε αυτή τη διαδικασία, τότε πιστεύω θα είναι χαμένη, είτε προχωρήσει τελικά η διεύρυνση είτε μείνει στάσιμη η διεύρυνση. Θεωρώ ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δημιουργηθεί ένα παράθυρο ευκαιρίας για να προχωρήσει η διεύρυνση έστω αργά και διστακτικά, διότι υπάρχει κάποια κατανόηση ότι η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια είναι πολύ ευμετάβλητη.
