Είναι προφανές ότι η επίσκεψη Ερντογάν στην Αλβανία προσανατόλισε την αλβανική κοινή γνώμη κυρίως σε 2+1 ζητήματα που αφορούν την αξιοπρέπεια και γιατί όχι την κρατική της κυριαρχία, αλλά και σε ανθελληνική ατζέντα. Το πρώτο αφορά στην απαίτηση της Άγκυρας –όπως την εξέφρασε και προσωπικά ο Τούρκος πρόεδρος από το βήμα της αλβανικής Βουλής– για συνεργασία στον διωγμό των μελών του δικτύου Γκιουλέν (Ίδρυμα "Hysmet").
Το δεύτερο ζήτημα, συνδεδεμένο με το πρώτο, είναι η τουρκική απαίτηση για παρέμβαση του αλβανικού κράτους με σκοπό να αλλάξει η ηγεσία της Μουσουλμανικής Κοινότητας στην Αλβανία, η οποία θεωρείται από την Άγκυρα ότι πρόσκειται στον ιμάμη Γκιουλέν. Ο Ερντογάν, μάλιστα, το έθεσε ως όρο για να ξανάρθει ο "ευεργέτης των Αλβανών" και να κάνει τα εγκαίνια του τζαμιού που έχει κτιστεί στην προέκταση της αυλής της Βουλής.Αναμφισβήτητα, η όλη προσέγγιση της Αλβανίας με την Τουρκία συμβάλλει στον βαθύτερο εξισλαμισμό της αλβανικής κοινωνίας, όπου δεν υφίσταται θρησκευτικός φανατισμός. Η Αλβανία είναι κοσμικό κράτος και η αλβανική κοινωνία πολυθρησκευτική. Αυτό θα έπρεπε να κάνει την κυβέρνηση Ράμα ιδιαίτερα προσεκτική σε τέτοια ζητήματα και βέβαια στη δράση τουρκικών υπηρεσιών υπέρ μία ακραίας εκδοχής του Ισλάμ, όπως επίσης και με σκοπό τον εκτουρκισμό των μουσουλμάνων της Βαλκανικής. Πρόκειται για δράση που επηρεάζει αρνητικά την προοπτική του Ελληνισμού στο σύνολο του και όχι μόνο του βορειοηπειρωτικού.
Στην ομιλία του στη Βουλή της Αλβανίας ο Πρόεδρος της Τουρκίας, επισήμως φιλοξενούμενος του πρωθυπουργού Ράμα, έκανε μνεία μίας μυστικής συμφωνίας των Τιράνων με τον Κεμάλ Ατατούρκ. Εκείνη τη συμφωνία οι Ερντογάν και Ράμα την αποκάλεσαν "Σύμφωνο Αιωνίου Φιλίας", αλλά στην πραγματικότητα ήταν μία συμμαχία Τούρκων και Αλβανών εναντίον της Ελλάδας.
Aνθελληνική ατζέντα
Αυτή τη μυστική συμφωνία είχε φέρει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος το 1992 στο βιβλίο του "Άπειρος Χώρα-Ο Οικουμενικός Ελληνισμός και ο Αλβανικός Εθνικισμός". Έχει ενδιαφέρον, μάλιστα, ότι και οι Τούρκοι αναφέρουν πλέον ως παραπομπή το συγκεκριμένο βιβλίο. Από το περιεχόμενο εκείνης της συμφωνίας προκύπτει ότι δεν περιείχε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και προσδιορισμένες προθεσμίες υλοποίησης, καθώς και ρήτρες στην περίπτωση μη εκτέλεσης.
Η συμφωνία εκείνη αποτελεί απόδειξη των προσδοκιών του Κεμάλ να έχει την Αλβανία σύμμαχο κατά της Ελλάδας. Η επίσημη τουρκική ραδιοτηλεόραση TRT σε ιστορική αναδρομή των τουρκοαλβανικών σχέσεων, επιβεβαιώνει το κείμενο που είχε αποκαλύψει ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Διόρθωσε λίγο τον χρόνο σύναψης και προσθέτει ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για το πώς Τούρκοι στρατιωτικοί, επικαλούμενοι αλβανική καταγωγή, είχαν διεισδύσει σε περιοχές της Αλβανίας για να προωθήσουν και πρακτικά την εφαρμογή της.
Το γεγονός ότι ο Ερντογάν την επικαλέστηκε εγκωμιαστικά στη Βουλή της Αλβανίας είναι ως να την επικύρωσε εκ νέου. Δεν υπήρξε καμιά απάντηση από την αλβανική κυβέρνηση, αλλά ούτε από την αντιπολίτευση ή την Προεδρία της Δημοκρατίας. Δεν υπήρξε ούτε απαίτηση της Αθήνας για εξηγήσεις από τα Τίρανα. Αντιθέτως, ο Ράμα επιβεβαίωσε ότι ακόμη και στην περίοδο Χότζα –μετατρέπεται πλέον στο καλύτερο παράδειγμα διακυβέρνησης!– η σχέση με την Τουρκία είχε στρατηγική σημασία. Οι σχέσεις χαρακτηρίζονταν "αδελφικές" και οι Τούρκοι "αδελφό έθνος"!
H μυστική συμφωνίαΤι όμως προβλέπει εκείνη η μυστική συμφωνία;
«1. Η κυβέρνησις της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως της Τουρκίας θα φροντίσει ηθικώς και υλικώς όπως η Αλβανία εκπληρώσει τους εθνικούς σκοπούς της.
2. Η κυβέρνησις της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως της Τουρκίας δέχεται όπως υπηρετήσουν εν τη αλβανική Κυβερνήσει Αλβανοί την καταγωγήν και εν τω Τουρκικώ Κράτει υπηρετούντες Αλβανοί στρατιωτικοί και δημόσιοι πολιτικοί υπάλληλοι.
3. Η αλβανική κυβέρνησις αναλαμβάνει όπως ετοιμάση εντός έτους ή ολιγώτερον σώμα στρατών εκ τριών Μεραρχιών.
….
5. Η κυβέρνησις της Αλβανίας αναλαμβάνει όπως εκ των Μεραρχιών η μία διατεθή δια τα σερβικά, η ετέρα δια τα ελληνικά σύνορα, η δε τρίτη δια την εσωτερικήν τάξιν και ασφάλειαν.
6. Η αλβανική κυβέρνησις υποχρεούται όπως διοργανώση συμμορίας και αποστείλη αυτάς εις το ελληνικόν έδαφος…»
Στις τελικές προβλέψεις η συμφωνία που μνημόνευσε ο Ερντογάν λαμβάνει μέριμνα ότι το σημείο "6" (η αποστολή αλβανικών συμμοριών στο ελληνικό έδαφος) θα εφαρμοστεί άμεσα, τα δε επόμενα με τη σύναψη Συμφώνου Ειρήνης. Αυτό συνομολογείται από την κυβέρνηση του Κεμάλ και τον Αλβανό Σουλεϊμάν Ντελβίνα, το 1924. Κατά συνέπεια το περιεχόμενο της μυστικής συμφωνίας εγκολπώνεται στο Σύμφωνο.
Μπορεί να υφίστανται βέβαια ουσιαστικές διαφορές στο ιστορικό πλαίσιο και στις αντικειμενικές συνθήκες εκείνης της εποχής με το σήμερα. Ειδικά δε σε ό,τι αφορά συγκρότηση ενόπλων δυνάμεων και τα σχετικά, αφού πλέον παρεμβάλλεται το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. Για το άρθρο "6" και τις απόρροιες που δύναται να παράγει, όμως, δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί. Δεν θα έπρεπε, λοιπόν, η Αθήνα με διάβημά της να ζητήσει δεσμευτικού χαρακτήρα δήλωση από τα Τίρανα ότι δεν έχουν καμία τέτοια πρόθεση;
Μπέτσης Ορφέας/ slpress.gr
