Αύξηση 67% στις τιμές τροφίμων — Υψηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ και από γειτονικές χώρες των Βαλκανίων
Η Αλβανία κατατάσσεται στην 10η θέση ανάμεσα σε περίπου 40 ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά την αύξηση των τιμών στα τρόφιμα και στα μη αλκοολούχα ποτά την περίοδο 2015 – Μάρτιος 2025, σύμφωνα με τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών που χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συγκεκριμένα, ο δείκτης στην Αλβανία έφτασε τον Μάρτιο του 2025 τις 167 μονάδες (με βάση το 2015 = 100), γεγονός που μεταφράζεται σε αύξηση 67% στις τιμές των τροφίμων μέσα σε μια δεκαετία — 14% υψηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ για το ίδιο διάστημα.
Πίσω μόνο από χώρες με ακραία φαινόμενα πληθωρισμούΗ Αλβανία ακολουθεί χώρες όπως η Τουρκία (με αύξηση 1.470%) και η Ουγγαρία (210%), οι οποίες έχουν πληγεί από αλλεπάλληλα κύματα πληθωρισμού τα τελευταία χρόνια. Σε αντίθεση, η Ελβετία παρουσίασε τη μικρότερη αύξηση τιμών στην Ευρώπη.
Επιπλέον, η Αλβανία είχε τη μεγαλύτερη αύξηση τιμών στα τρόφιμα στην περιοχή των Βαλκανίων, με εξαίρεση τη Σερβία.
Η αύξηση των τιμών στην Αλβανία αποδίδεται σε ένα σύνολο παραγόντων, όπως:
- Αυξημένη κατανάλωση λόγω της ανόδου του τουρισμού,
- Δημογραφικές πιέσεις από τη γήρανση του πληθυσμού,
- Ανεπαρκής ενίσχυση της εγχώριας αγροτικής παραγωγής,
- Αυξανόμενη εξάρτηση από εισαγωγές τροφίμων, χωρίς να συνοδεύεται από ουσιαστικές πολιτικές ενίσχυσης της διατροφικής αλυσίδας.
Παρά τις αυξήσεις μισθών που εφαρμόστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες για να μετριαστούν οι συνέπειες του πληθωρισμού, η Αλβανία παραμένει πίσω, κυρίως σε ό,τι αφορά τον ιδιωτικό τομέα.
Ο μέσος μηνιαίος ακαθάριστος μισθός στην Αλβανία το 2024, σύμφωνα με την INSTAT, διαμορφώθηκε σε 77.500 λεκ ή περίπου 770 ευρώ. Αντίστοιχα, στις γειτονικές χώρες:
- Σερβία: 1.150 ευρώ
- Βοσνία & Ερζεγοβίνη: 1.100 ευρώ
- Μαυροβούνιο: 1.083 ευρώ
- Βόρεια Μακεδονία: 1.020 ευρώ
Η απόσταση αυτή στους μισθούς σε συνδυασμό με την ταχεία αύξηση των τιμών, καθιστά την αγοραστική δύναμη των Αλβανών σημαντικά χαμηλότερη, θέτοντας εμπόδια στη σύγκλιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα διαβίωσης.
Επείγει η ανάγκη για πολιτικές ενίσχυσης της παραγωγής και μείωσης της εξάρτησης από εισαγωγέςΗ παρούσα κατάσταση καταδεικνύει την ανάγκη για:
- Ενίσχυση της τοπικής αγροτικής παραγωγής,
- Μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές τροφίμων,
- Πολιτικές μείωσης του κόστους στην αλυσίδα εφοδιασμού, και
- Διαρθρωτικές παρεμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, με στόχο την αύξηση των εισοδημάτων και της κοινωνικής προστασίας.