Έρμαιο της Τουρκίας και του «στενού του φίλου» -όπως τον έχει αποκαλέσει- Ταγίπ Ερντογάν αποδείχτηκε ότι είναι για μια ακόμη φορά ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα.
Ακολουθώντας την πάγια Αλβανική πολιτική, άλλα να συμφωνούνται σε διμερείς συναντήσεις και συζητήσεις και άλλα να εφαρμόζονται στη συνέχεια, ο Έντι Ράμα συμφώνησε με τον Έλληνα Πρωθυπουργό προχθές στην Πράγα ότι για το ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών θα γίνει από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως έχει ανακοινωθεί άλλωστε εδώ και περίπου ένα χρόνο. Όμως λίγο αργότερα σε δηλώσεις του αρνήθηκε ότι υπήρξε συμφωνία, διατυπώνοντας μια σειρά «ενστάσεων» και γραφειοκρατικών διατυπώσεων, οι οποίες επί της ουσίας παραπέμπουν την προσφυγή στις καλένδες. Για του λόγου το αληθές, η ανακοίνωση της Ελληνικής Κυβέρνησης για τη συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη αναφέρει ότι ο Πρωθυπουργός «αναφέρθηκε επίσης στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών των δύο χωρών και τόνισε ότι η υποβολή του ζητήματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως έχει συμφωνηθεί, θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις καλής γειτονίας, αξιοποιώντας την πλήρη δυναμική τους».
Λίγο αργότερα ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα, έκανε ένα βήμα μπροστά, δύο ή και περισσότερα πίσω, προφανώς κινούμενος στη «γραμμή» του Τούρκου Προέδρου που ερμηνεύει κατά το δοκούν το Διεθνές Δίκαιο.
«Πρόκειται για μια νομική διαδικασία, υπάρχουν ορισμένοι κανόνες, υπάρχουν ορισμένες διαδικασίες και θα σεβαστούμε τις διαδικασίες από την αρχή μέχρι το τέλος, διότι πρέπει να καταστήσουμε τη θέση μας πολύ σαφή, πρέπει να καταστήσουμε πολύ σαφές τι σκοπεύουμε σε αυτή τη διαδικασία και αυτή η ενιαία στάση που απαιτείται από αυτό το δικαστήριο ως προς το τι σκοπεύει η μία πλευρά και τι σκοπεύει η άλλη πλευρά, απαιτεί το δικό της χρόνο. Επομένως, δεν έχουμε συναίνεση μεταξύ των μερών», είπε ο Αλβανός Πρωθυπουργός.
Να τερματιστούν οι ψευδαισθήσεις
Τα παραπάνω δεν εκπλήσσουν όσους παρακολουθούν από κοντά τη στάση που επιδεικνύει έναντι της Ελλάδος ο Έντι Ράμα, ο οποίος έχει μετατραπεί στην «ηχώ» του Ερντογάν στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη.
Εκπλήσσουν όμως για τις ψευδαισθήσεις που «τρέφουν» οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, μηδέ εξαιρουμένης της σημερινής. Ο κ. Μητσοτάκης μάλιστα έχει καλέσει δύο φορές σε «φιλικό» δείπνο τον Αλβανό Πρωθυπουργό στην Αθήνα. Οι φιλοφρονήσεις έδωσαν και πήραν, αλλά -απ' ότι αποδεικνύεται- χωρίς καμία ουσία για τις εκκρεμότητες που υπάρχουν στα ανοικτά ζητήματα Ελλάδος - Αλβανίας, με αυτό της ΑΟΖ να «χρονίζει» εξαιτίας των πιέσεων της Τουρκίας και της πολιτικής του Ράμα από την περίοδο που ήταν επικεφαλής της Αντιπολίτευσης.
Λάθος εκτιμήσεις;
Η τοποθέτηση Ράμα, έρχεται μάλιστα λίγες μόλις εβδομάδες μετά την αισιοδοξία που είχε εκφράσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης -μετά από ερώτημα του «Π.Λ.»- ότι είναι σχεδόν έτοιμη η προσφυγή μαζί με την Αλβανία για την επίλυση του ζητήματος της οριοθέτησης της ΑΟΖ στο Ιόνιο.
Όπως προκύπτει από τις τελευταίες εξελίξεις ή η Ελληνική διπλωματία (ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας δηλαδή) δεν έχει σαφή γνώση των πραγματικών προθέσεων της Αλβανικής πλευράς, ή το τελευταίο διάστημα και μετά την όξυνση της ρητορικής Ερντογάν κατά της Ελλάδος έχουν υπάρξει και «υπόγειες» συνεννοήσεις, ώστε να τορπιλιστεί η επίλυση του ζητήματος σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τη «σφραγίδα» του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο συστηματικά αποφεύγει η Τουρκία για την επίλυση των διαφορών που υπάρχουν με την Ελλάδα.
Διαχρονική κωλυσιεργία
Όποιο σενάριο και αν ισχύει η επιδίωξη είναι ίδια, να καθυστερήσει δηλαδή όσο πάει η διαδικασία. Η κωλυσιεργία του Ράμα αποδεικνύεται περίτρανα με τη δήλωσή του από την Πράγα, καθώς εξέλιπε πλέον η μέχρι τώρα δικαιολογία του, ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει τη διαδικασία επειδή του πρόβαλε εμπόδια ο πρώην Πρόεδρος της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα.
Στήριξη ναι, αλλά με όρους!
Η στάση Ράμα με τα «είπα - ξείπα» θα πρέπει να προβληματίσει την Ελληνική Κυβέρνηση και να σταματήσει να τον αντιμετωπίζει με αβρότητες και να παρέχει πρόθυμα και χωρίς θεμιτά ανταλλάγματα τη στήριξή της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση κ.λπ. Την ίδια δέσμευση επανέλαβε ο Έλληνας Πρωθυπουργός και στην προχθεσινή συνάντηση, υπογραμμίζοντας «την πάγια στήριξη της χώρας μας στην ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο». Και ναι μεν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «κλείνει τα μάτια» στην μετατροπή της Αλβανίας σε μαριονέτα του Ερντογάν, η Ελλάδα όμως που βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα» της στάσης αυτής και των συνεργειών του με τον Ράμα και την Αλβανία, δεν μπορεί να αντιμετωπίζει με απάθεια αυτή τη στάση. Όσο για την εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας, για την οποία συμφώνησαν Μητσοτάκης και Ράμα στην Πράγα- όπως αναφέρεται σε ενημερωτικό σημείωμα της Ελληνικής Κυβέρνησης- αυτή είναι κάτι που ακούγεται για δύο- τρεις δεκαετίες τώρα, με τη «ζυγαριά» να γέρνει πάντα υπέρ της Αλβανίας. Και αυτό συμβαίνει για έναν απλό λόγο: Άλλη σημασία δίνει η Ελλάδα στη συνεργασία και άλλη η Αλβανία, η οποία την ταυτίζει με τα οφέλη που η ίδια θα αποκομίσει, χωρίς να υποχρεώνεται να ανταποδώσει έστω και κάτι στο ελάχιστο. Δεκάδες τα παραδείγματα, αλλά παρά ταύτα δεν ήταν και δεν είναι ικανά ώστε να πειστούν οι της από εδώ πλευράς, ώστε να αλλάξουν πλεύση και στάση.
«Γέφυρα φιλίας» και κοροϊδίας…
Ακόμη και τα τετριμμένα περί της προστασίας των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και τα περί «γέφυρας Φιλίας» που επαναλαμβάνονται μονότονα από τότε που πρωτοάνοιξαν τα σύνορα, έχουν καταντήσει κοροϊδία από τους Αλβανούς που ανενόχλητοι συνεχίζουν πότε τις διώξεις ομογενών, πότε την αρπαγή των ιδιοκτησιών τους…
Τέλος στις αυταπάτες
Ίσως τελικά η τελευταία συνάντηση Μητσοτάκη - Ράμα να βοηθήσει σε κάτι: Να σταματήσει η Ελληνική πλευρά να τρέφει αυταπάτες για τις καλές προθέσεις της Αλβανικής Κυβέρνησης και Ράμα.
ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
