Μετά βαθυτάτης θλίψεως ἐνημερώνομεν δια τήν εἰς Κύριον ἐκδημίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βερατίου, Αὐλῶνος καί Κανίνης κυροῦ Ἰγνατίου, ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ ἡμῶν γενομένου. Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ σήμερον, τῇ 20ῇ Ἰουλίου 2024, κατόπιν τριετοῦς ἀσθενείας ἐν θεραπευτηρίῳ τῶν Ἀθηνῶν.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βερατίου, Αὐλῶνος καί Κανίνης, κύριος Ἰγνάτιος (Τριάντης), ἀρβανιτικῆς καταγωγῆς, ἐγεννήθη ἐν Θήβαις τῇ 8ῃ Νοεμβρίου 1934. Ἐσπούδασεν εἰς τήν Ἐκκλησιαστικήν Σχολήν "Πατμιάδα" καί εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ ἀπεφοίτησεν ἐκ τοῦ Ὠδείου Πειραιῶς.
Ὁ βίος αὐτοῦ ἐχαρακτηρίσθη ὑπό ἀφοσιώσεως εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ὑπηρέτησεν ὡς κῆρυξ καί λαϊκός διδάσκαλος ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν. Τῷ 1967 ἐχειροτονήθη διάκονος καί πρεσβύτερος ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας κυροῦ Νικοδήμου, καί ὑπηρέτησεν ὡς ἐφημέριος ἐν τῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ καί ὡς Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Θηβῶν (1967-1972), Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Λουκᾶ Λεβαδείας (1968-1976) καί τῆς Μονῆς Ὁσίου Σεραφείμ Δομβοῦς (1975-1996), ἱεροκῆρυξ (1972-1992) καί πνευματικός τῆς Μητροπόλεως ταύτης (1962-1996).
Ἡ ἐκλογή τοῦ Σεβασμιωτάτου εἰς τόν θρόνον τῆς Μητροπόλεως Βερατίου ἔγινε στίς 24 Ἰουνίου 1992. Ἐχειροτονήθη ἐπίσκοπος τῇ 27ῃ Ἰουλίου 1996, ἐνῷ ἡ ἐνθρόνισις αὐτοῦ ἐτελέσθη τῇ 18ῃ Ἰουλίου 1998 ἐν Βερατίῳ ὑπο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου.
Ἐν τῷ παρεκκλησίῳ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀλβανίας ἐτελέσθη τρισάγιον ὑπερ ἀναπαύσεως τῆς ἐκλεκτῆς αὐτοῦ ψυχῆς ἐν χώρᾳ ζώντων.
Ἡ κηδεία αὐτοῦ προβλέπεται να τελεσθῇ ἐν τῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐν Βερατίῳ τήν Τρίτῃ 23 Ἰουλίου 2024.
«Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ» (Ψαλμ. 115:6). Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας
