Στον Στρατιωτικό Κοιμητήριο της Αγίας Σκέπης στους Βουλιαράτες, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κ. Δημήτριος, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, τέλεσε Μνημόσυνο για τους Πεσόντες Έλληνες Στρατιωτικούς, του Ηρωικού Έπους 1940-41.
Είναι κάτι που δεν παραλείπει ποτέ η τοπική Εκκλησία έχοντας επίγνωση ότι επιτελεί μια πνευματική υποχρέωση που αφορά το σύνολο του Ελληνισμού. Έπεσαν εκατοντάδες για την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια, κηδεύτηκαν σε μέρη μακριά από τον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, αλλά που η Πατρίδα τους αγκαλιάζει με το αιώνιο μνημόσυνο όπως ταιριάζει στη θυσία τους…
Είναι όμως και μια σύμπτωση φέτος καθώς του Ψυχοσάββατο, έπεσε στις 9 Μαρτίου 1941, όταν στον κεντρικό τομέα των στρατιωτικών επιχειρήσεων όπως είχε διαμορφωθεί ξεκινούσε η εαρινή επίθεση των Ιταλικών δυνάμεων. Είχε μεταβεί μάλιστα στο σημείο εκείνο της Κοιλάδας της Ντεσνίτσα, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι, που ήλπιζε ότι με την επιχείρηση αυτή θα συνέτριβε τις γραμμές του Ελληνικού Στρατού και θα εισέβαλε εκ νέου στο Ελληνικό έδαφος. Ειδικά όμως η υπεράνθρωπη αντίσταση στο Ύψωμα 731 και την ευρύτερη περιοχή του Μπαλαμπάνι – Τρεμπεσίνα, μετά από σχεδόν δεκαπέντε μέρες μαχών επέφερε την ήττα των Ιταλικών δυνάμεων.
Στο σημείο εκείνο του Μετώπου γράφτηκαν σελίδες των σύγχρονων Θερμοπυλών…
Γι αυτό και το Μνημόσυνο στους Βουλιαράτες και φέτος, και κάθε φορά που τελείται έχει κάτι σπουδαίο να υπενθυμίσει και να διδάξει.
Εξ άλλου με τη φροντίδα του οικείου Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Μνημόσυνο τελέστηκε και στο άλλο Κοιμητήριο στα Στενά της Κλεισούρας δίπλα στην νέα Μονή του Αγίου Νικολάου.
Η φροντίδα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για τους Πεσόντες
Το Κοιμητήριο της Αγίας Σκέπης οργανώθηκε αμέσως μετά την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος χάρη της ειδικά ευαίσθητης φροντίδας του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. κ. Αναστασίου. Είχε μάλιστα την πρωτοβουλία ώστε το 1999 να ξεκινήσουν οι εργασίες ουσιαστικής του δόμησης που στηρίχθηκε από τις υπηρεσίες των Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Πρόκειται για το σημείο εκείνο που είχαν ταφεί Πεσόντες Στρατιώτες και Αξιωματικοί σε οικόπεδο που ανήκε στον Άγιο Βασίλειο της Ενορίας Βουλιαρατών. Στα χρόνια του διωγμού είχε κατεδαφιστεί η προσωρινή περίφραξη και ο χώρος μετατράπηκε σε λιβάδι βοσκής. Πλην όμως η μνήμη της ιερότητας ήταν ζωντανή και μόλις η συνθήκες το επέτρεψαν αναβαθμίστηκε και επεκτάθηκε προσφέροντας δυνατότητα ώστε να ταφούν και άλλα οστά Πεσόντων από τη γύρω περιοχή.
Ανάλογο υπήρξε και το εγχείρημα για την συγκρότηση Νεκροταφείου στην περιοχή της Κλεισούρας όπου υπήρξαν οι φονικότερες μάχες του Έπους. Προς τούτο διατέθηκε οικόπεδο παλιού Μοναστηριού και διαμορφώθηκε ο χώρος παράλληλα με την δόμηση και του Ναού του Αγίου Νικολάου και άλλων μοναστηριακών χώρων. Σήμερα αναπαύονται εκεί πλέον των 1100 Πεσόντων που ανευρέθηκαν σε μεμονωμένους τάφους ή σημεία προσωρινής ταφής.
Με βάση την διακρατική Συμφωνία των Κυβερνήσεων Ελλάδας και Αλβανίας αμφότερα τα Κοιμητήρια αυτά αναγνωρίστηκαν μαζί και οι διαδικασίες αναζήτησης, εκταφής, αναγνώρισης και οριστικής ταφής των Πεσόντων Ελλήνων Στρατιωτικών. Διαδικασία που εξελίσσεται σε όλο το εύρος των μαχών του Μετώπου.
orthodoxianewsagency.gr
