Κουνᾶ τό δάκτυλο στούς Κυπρίους καί λέγει: «Kαλά νά πάθετε»!
ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ κάποιοι τήν ἐξετίμησαν γιά τήν διέλευσή της ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας. Κάποιοι ἄλλοι θεώρησαν ὅτι θά μποροῦσε νά ἀναλάβει καθήκοντα στόν ΟΟΣΑ. Αὐτές ἦσαν μᾶλλον τεχνοκρατικές προσεγγίσεις πού ἔχαναν τήν οὐσία. Ἕνας πολιτικός πρέπει πρῶτα νά διακατέχεται ἀπό ἐθνικό φρόνημα καί νά εἶναι ρεαλιστής. Μέ τήν τελευταία ἀνάρτησή της σχετικά μέ τό Σχέδιο Ἀννάν, ἡ Ἄννα Διαμαντοπούλου ἔδειξε πολύ μειωμένη ἀντίληψη ὅσον ἀφορά τόσο τό Κυπριακό πρόβλημα ἐν γένει ὅσο καί τήν ρεαλιστική ἀντιμετώπισή του. Ἐνῶ ὁ Ἐρντογάν κάνει φιέστες στήν Ἀμμόχωστο, ἔρχεται νά κουνήσει τό δάκτυλο στούς Κυπρίους ἀδελφούς μας καί νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι ἄν εἶχαν δεχθεῖ τό Σχέδιο Ἀννάν δέν θά συνέβαιναν αὐτά πού ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος σήμερα πράττει.
Ἀφήνουμε κατά μέρος τήν εἰκοτολογία τοῦ τί μπορεῖ νά εἴχαμε χάσει ἄν εἴχαμε ἀποδεχθεῖ τό σχέδιο Ἀννάν. Παραβλέπουμε τήν δημοκρατική ἀρχή πού ἐπιβάλλει νά σεβόμεθα τό μεγαλειῶδες «Ὄχι» τοῦ κυπριακοῦ ἑλληνισμοῦ. Μένουμε στό γεγονός ὅτι μέ ἀπόψεις σάν αὐτές πού διατυπώνει ἡ κ. Διαμαντοπούλου, οὔτε τό Κυπριακό ἐπιλύεται οὔτε ἡ Ἑλλάς προοδεύει.
«Πατριωτισμός σημαίνει νά πολεμᾶς γιά τό συμφέρον τοῦ λαοῦ βλέποντας τό μέλλον» λέγει ἡ κ. Διαμαντοπούλου. Ποιό εἶναι τό μέλλον ὅμως πού μπορεῖ νά διαμορφωθεῖ πάνω στήν ἐνδοτικότητα καί τήν ἐφεκτική προσέγγιση πού εἶχαν οἱ θιασῶτες τοῦ Σχεδίου Ἀννάν; Ποιό εἶναι τό μέλλον πού ἔβλεπαν αὐτοί πού κατεδίκασαν τήν μισή Κύπρο νά παραμένει ὑπό κατοχήν 47 χρόνια τώρα, ἐνῶ δολιχοδρομοῦν σέ ἀνούσιες διαβουλεύσεις καί ἀτυχήσαντα σχέδια τοῦ ΟΗΕ;
Εὐτυχῶς πού ἡ καρδιά τῆς Ἑλλάδος κτυπᾶ σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο. Ὅπου εὑρίσκονται οἱ ἀπόδημοι ἀδελφοί μας οἱ ὁποῖοι φέρουν τήν ἑλληνική Σημαία μέσα στήν καρδιά τους. Ἕνας ἀπό αὐτούς, ὁ Ἔντυ Ζεμενίδης τοῦ πανίσχυρου ἑλληνοαμερικανικοῦ λόμπυ HALC, πού συνεργάζεται στενά μέ τήν Ἀμερικανοεβραϊκή Ἐπιτροπή καί προωθεῖ τά κοινά συμφέροντα τῆς συμμαχίας τῆς Ἀνατ. Μεσογείου, ἔδωσε τήν καλύτερη ἀπάντηση.
Μά ἁπλά λόγια ἐπισημαίνει ὅτι ἄν «ἡ ὑποστήριξή της στό Σχέδιο Ἀννάν ἦταν λανθασμένη τό 2004, ἡ ἐπίμονη ἐπιμονή της ὅτι εἶχε δίκιο, εἶναι διπλάσιο λάθος σήμερα». Καί συνεχίζει: «Ἀντί νά συμβάλει στήν παροῦσα συζήτηση γιά τήν Κύπρο, ρίχνει ἕνα ἀβάσιμο ἀντίθετο γεγονός γιά νά δικαιολογήσει τήν πολιτική της τό 2004. Ντροπή.».
Περαιτέρω ὅμως ἀποδομεῖ τόν συλλογισμό τῆς κ. Διαμαντοπούλου:
«Ἴσως ἡ κυρία Διαμαντοπούλου νά μᾶς διαφωτίσει: τί ἀκριβῶς ἀπό τή συμπεριφορά τῆς Τουρκίας στίς διμερεῖς ἤ διεθνεῖς σχέσεις τήν ὁδήγησε νά δηλώσει μέ αὐτοπεποίθηση ὅτι τά καλύτερα σενάρια γιά τά ὁποῖα προφανῶς ἦταν τόσο πεπεισμένη τό 2004, θά εἶχαν πραγματοποιηθεῖ;».
Καί ἐν συνεχείᾳ ἐξαπολύει ἕνα μπαράζ ἐρωτημάτων, ὡς πρός τό τί ἦταν αὐτό πού τήν κάνει νά πιστεύει ὅτι ὑπάρχει ἔδαφος συμφωνίας μέ τήν Τουρκία ἐπί τῇ βάσσει ἑνός Σχεδίου Ἀννάν. Ἐρωτᾶ συγκεκριμένως:
«Ἦταν:
»Ἡ προσέγγιση τῆς Τουρκίας στά πρωτόκολλα τῆς Ἀρμενίας;
»Οἱ κινήσεις τοῦ Ἐρντογάν γιά τήν ἐξομάλυνση τῶν σχέσεων μέ τό Ἰσραήλ μετά τή συγγνώμη τοῦ Νετανιάχου γιά τόν στολίσκο;
»Ἡ "ἡγεσία" τῆς Τουρκίας στή Συρία;
»Οἱ μή τηρημένες ὑποσχέσεις γιά τή Σχολή τῆς Χάλκης;
»Ἡ προσέγγιση τῆς Τουρκίας στό Αἰγαῖο;
»Ἡ συνεχιζόμενη ἄρνηση τῆς Τουρκίας γιά τή γενοκτονία;
»Ἡ ἔλλειψη δέσμευσης τῆς Τουρκίας στό διεθνές δίκαιο (ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τήν ἀπόρριψη τῆς Σύμβασης τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν γιά τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας καί ὡς μία [χώρα] ἀπό τούς μεγαλύτερες χαμένες ἐνώπιον τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων);
»Ἡ σταθερή δέσμευση τῆς Τουρκίας στό ΝΑΤΟ (ἴσως τῆς διέφυγε ἡ διαμάχη γιά τούς S-400);
»Ἡ συμμετοχή τῆς Τουρκίας στούς πολέμους στό Ἀρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) καί τή Λιβύη;
»Ἡ δέσμευση τῆς Τουρκίας στό κράτος δικαίου στό ἐσωτερικό της;
»Ἡ ἀντιμετώπιση τῆς Τουρκίας πρός τούς Κούρδους;».
Καί καταλήγει: «Ὁ κακός σέ αὐτό τό δρᾶμα (κυπριακό) ἦταν πάντα καί συνεχίζει νά εἶναι ἡ Τουρκία, ὄχι ἐκεῖνοι πού ψήφισαν δημοκρατικά τό Σχέδιο Ἀννάν. Ἡ ἐπιμονή σέ ἀβάσιμες πολιτικές φαντασιώσεις ἀποθρασύνουν τόν ἐπιτιθέμενο. Ἔτσι, τό μήνυμα πρέπει νά παραμείνει, Κάτω τά χέρια ἀπό τά Βαρώσια καί ἡ διεθνής κοινότητα θά πρέπει νά ἐπιβάλει Κυρώσεις στήν Τουρκία».
πηγη:Eφημεριδα ΕΣΤΙΑ
