Υπάρχουν πολλές και μερικές φορές άγνωστες ιστορίες από τα χωριά μας. Ευτυχώς υπάρχουν οι παλιότεροι που φροντίζουν μέσα από διηγήσεις να μας τις μεταφέρουν αλλά και άνθρωποι που έχουν καταγράψει σε βιβλία γεγονότα άγνωστα στον περισσότερο κόσμο.
Μια από αυτές τις ιστορίες αφορά ένα χωριό που βρισκόταν αρκετά χρόνια πριν στον νομό Ιωαννίνων και συγκεκριμένα την περιοχή του Πωγωνίου. Ο λόγος για το χωριό Λούκοβο. Η πλειοψηφία γνωρίζει ότι αυτό το χωριό βρίσκεται στην Αλβανία και συγκεκριμένα στην περιοχή του Αυλώνα. Παλιότερα όμως βρισκόταν σε εντελώς διαφορετική θέση, ανάμεσα στα χωριά Λάβδανη και Δημόκορη του Πωγωνίου.
Την ιστορία, διηγήθηκε στο ipeirotika.gr κάτοικος της Δημόκορης ο οποίος την είχε μάθει από τους προγόνους του. Κάποτε κατά το 18ο αιώνα στο Λούκοβο αποφάσισε ένα ζευγάρι να παντρευτεί. Τότε όμως το χωριό ήταν τσιφλίκι κάπου Οθωμανού αγά ο οποίος μόλις πληροφορήθηκε για το γάμο θέλησε να κοιμηθεί την πρώτη νύχτα του γάμου με την νύφη κάνοντας χρήση ενός πολύ παλιού εθίμου που είχαν οι φεδουάρχες.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν εκτυλίχθηκαν όπως σε άλλες περιπτώσεις και ο γαμπρός σκότωσε τον αγά. Τότε, λοιπόν, άρχισε και η αρχή του τέλους για το Λούκοβο. Οι κάτοικοι φοβούμενοι για τα αντίποινα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα το εγκατέλειψαν και αποφάσισαν να το ξαναστήσουν μακριά. Βρέθηκαν τότε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, στην γειτονική πλέον Αλβανία. Φυσικά τα σύνορα τότε ήταν εντελώς διαφορετικά.
Σύμφωνα με το βιβλίο του Κ.Δ. Παπανικολάου που αναφέρεται σε αυτό το άγνωστο γεγονός, το χωριό με τον ματωμένο γάμο εγκαταλείφθηκε πιθανόν το 1790. Αυτό που μένει να θυμίζει ότι κάποτε το σημείο ήταν κατοικημένο είναι το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στο οποίο μάλιστα οι παλιοί έχουν προλάβει να γίνονται και πανηγύρια.
