Συμπληρώνονται τρία χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Μπουλιαράτες της Δερόπολης-Αργυροκάστρου.
Γράφει ο Αντώνης Υφαντής
Τρία χρόνια από το αποτρόπαιο έγκλημα και το τελικό πόρισμα του θανάτου του 35χρονου Έλληνα Δεροπολίτη σκόπιμα κωλυσιεργεί εκ μέρους της «Αλβανικής Δικαιοσύνης». Τρία ολόκληρα χρόνια περιμένουν οι γονείς του το πόρισμα για το θάνατο του Κώστα τους, για να μην μένουν στο σκοτάδι για το χαμό του. Το μνήμα του γιου τους στο νεκροταφείο του χωριού έγινε σπίτι τους. Καθημερινά η χαροκαμένη μάνα του μοιρολογάει για το χαμένο παλικάρι της. Και τελευταία, αναπάντεχα τους ήρθε η είδηση από τις αλβανικές αρχές ότι ο γιος τους αυτοκτόνησε! Για τους απελπισμένους γονείς όταν άκουσαν την είδηση ήταν σαν να έχασαν για δεύτερη φορά το παιδί τους.
Τις προηγούμενες μέρες είδαν το φως της δημοσιότητας καινοφανείς ανακοινώσεις των αλβανικών αρχών, οι οποίες, μάλιστα, έτυχαν ευρείας αποδοχής και δημοσιότητας εκ μέρους των Μέσων Ενημέρωσης της χώρας. Ανοίκειοι ισχυρισμοί ότι ο θάνατος του Κωνσταντίνου Κατσίφα δεν προήλθε από εκτέλεση των Αλβανών κομάντος, αλλά από αυτοκτονία. Μόνος του, δήθεν, για να μην πέσει στα χέρια των Αλβανών κομάντος έδωσε τέλος στη ζωή του. Έτσι, τόσο απλά και τόσο ξεδιάντροπα προσπαθούν να ξεμπερδέψουν και να δώσουν ένα τέλος στην υπόθεση. Με όσα, τουλάχιστον, μέχρι σήμερα ανακοινώνονται από την ηγεσία του αλβανικού κράτους, μάλλον τους Έλληνες τους θεωρούν, το λιγότερο, ηλίθιους να αποδεχτούν ένα τέτοιο πόρισμα. Θεωρούν τους εαυτούς τους ικανούς και επιτήδειους στον χειρισμό της υπόθεσης.
Οι Αλβανοί είναι, πράγματι, ικανοί, να διαστρεβλώνουν, να παραμορφώνουν και να αλλοιώνουν την πραγματικότητα. Όμως, η αλήθεια είναι ότι η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από όσα ψευδή και ανυπόστατα ανακοινώνονται από τις αλβανικές αρχές.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι η κορυφαία έκφραση εθνικής έξαρσης, είναι το έπος του '40 που μια δράκα Ελλήνων μαχητών κατατρόπωσε και ταπείνωσε του υπερφίαλους Ιταλούς εισβολείς του Μουσολίνι. Η Βορειοηπειρωτική γη από το αίμα των Ελλήνων στρατιωτών και το 731 ύψωμα της Κλεισούρας θα παραμένει αιώνιο σύμβολο αυταπάρνησης και θυσίας. Αυτή η μέρα ψυχικής και ηθικής ανάτασης του Έθνους, αμαυρώθηκε από τις σφαίρες των μπράβων του Έντι Ράμα που γκρέμισαν το παλικάρι και βάφτηκαν οι πλαγιές του Μπουλιαρατίου από το αίμα του.
Μέσα από τη θλίψη και τον αποτροπιασμό για το ειδεχθές έγκλημα, μέσα από το ψυχικό κενό που ένιωσαν οι Βορειοηπειρώτες βγήκε και ένα καλό. Έγινε αιτία ο θάνατος του Κατσίφα να ανυψωθεί το φρόνημα των Βορειοηπειρωτών και να εδραιωθεί η πίστη στη δικαίωση των προσδοκιών του. Η θυσία του Κατσίφα σφυρηλάτησε την ενότητα του Βορειοηπειρωτικού κόσμου και ανέδειξε το πρόβλημα της ελληνικής καταγωγής και διαβίωσης των Ελλήνων της μειονότητας.
Την ημέρα που εκατοντάδες Έλληνες από την Ελλάδα και την Βόρειο Ήπειρο παραβρέθηκαν στους Μπουλιαράτες, στο Μνημείο των Πεσόντων Ελλήνων στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και τελούσαμε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των παλικαριών μας, αυτή την ημέρα η αλβανική αστυνομία οργάνωσε μια πρωτοφανή επιχείρηση από ειδικές δυνάμεις για τη σύλληψη ή τη θανάτωση του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Τα πάντα ήταν προγραμματισμένα και το χωριό είχε γεμίσει από αστυνομικούς και ειδικές δυνάμεις, σταλμένες κατευθείαν από τον Πρωθυπουργό της χώρας. Κατόρθωσαν οι Αλβανοί αυτή τη μέρα χαράς και ευφροσύνης να την μετατρέψουν σε μέρα θλίψης και βαθιάς οδύνης. Βαρύ το κλίμα. Πρόσωπα ανέκφραστα, παγωμένα, δακρυσμένα, για την ανήκεστη, την βάρβαρη πράξη, από απαίδευτους και αγροίκους μπράβους του Ράμα. Επιστρέψαμε με βαριά καρδιά γιατί οι σφαίρες που πήραν τη ζωή του Έλληνα Βορειοηπειρώτη, ήταν σφαίρες που μπήκαν στις καρδιές όλων μας.
Η εκτέλεση του Κωνσταντίνου Κατσίφα έχει και τους ηθικούς αυτουργούς με πρωτοστάτη και κύριο υπεύθυνο τον Πρωθυπουργό. Ο Έντι Ράμα είναι ο άμεσος ηθικός αυτουργός του εγκλήματος και είναι εκείνος που μέχρι σήμερα με υπεκφυγές, με δολιότητες και κουτοπονηριές, παρακωλύει την έκδοση του πορίσματος θανάτου του Κατσίφα. Μέχρι σήμερα ο νεκρός Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν δικαιώθηκε. Μέχρις ότου δικαιωθεί το αδικοχαμένο αίμα του θα τους κυνηγάει σε όλη τους την ζωή.
Για τον Κατσίφα η Ελλάδα ήταν η μεγάλη αγάπη του, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλους τους Βορειοηπειρώτες. Ζούσε για την Ελλάδα και για την Ελλάδα θυσιάστηκε. Κοιμόταν και ξυπνούσε αγκαλιά με την Ελληνική Σημαία. Η Σημαία δικής του ραφής, ήταν εκείνη που ανέμιζε στους Μπουλιαράτες και μπήκε στο μάτι των Αλβανών. Ήταν η ίδια Σημαία που την είχε ξεδιπλώσει σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Η Σημαία, το Σύμβολο του Ελληνικού Έθνους, αλλά και σύμβολο του αδούλωτου βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Η προκλητικότητα των Αλβανών δεν έχει τέλος και χρόνο με το χρόνο παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Η συμπεριφορά τους είναι εχθρική. Γιατί, πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί η εκτέλεση του Κωνσταντίνου Κατσίφα; Προσπαθούν, ακόμη μέχρι σήμερα, με διάφορα τερτίπια να αποσείσουν τις ευθύνες τους για το θάνατο του παλικαριού δημιουργώντας σύγχυση γύρω από τις πραγματικές συνθήκες του θανάτου του.
Να γνωρίζουν όμως οι Αλβανοί ότι ο Κατσίφας έγινε σύμβολο για τους Ελλαδίτες και τους Βορειοηπειρώτες…
πηγη:proinoslogos.gr
