Αυτός ήταν ο τίτλος της εφημερίδας «Το όραμα», του αείμνηστου Θ. Βεζιάνη τον Σεπτέμβριο του 2013. Ένας τίτλος, μια κατάσταση που παραμένει στην επικαιρότητα.
Και μένει στην επικαιρότητα διότι την τελευταία δεκαετία ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός βρίσκεται σε μια χαώδη κατάσταση, δίχως πυξίδα, δίχως οράματα. Τα δύο κόμματα που τον εκπροσωπούν, το ΚΕΑΔ και το ΜΕΓΚΑ αδιάφορα. Η οργάνωση της Ομόνοιας, ως οργάνωση όλων των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών της Αλβανίας, άφαντη.
Σ' αυτήν την αδιαφορία των κομμάτων, σ' αυτήν την αορατότητα της Ομόνοιας ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός στέλνει μηνύματα διαμαρτυρίας προς το ΚΕΑΔ, ΜΕΓΚΑ, ΟΜΟΝΟΙΑ, διότι δεν βρήκε ζεστασιά, δεν βρήκε την εξυπηρέτηση που χρειάζεται, δεν βρήκε τους πυλώνες για να στηριχτεί, δεν βρήκε τους εκπροσώπους που να εμπιστευτεί.
Δεν κατόρθωσε ή μάλλον λόγω μονόπλευρης στάσης, δεν θέλησε η Ομόνοια, να φτιάξει την Συμμαχία των Ελλήνων της Ελληνικής Κοινότητας, έναν κοινό Φορέα, έναν Πόλο όλων των Βορειοηπειρωτών εντός κι εκτός χώρας. Οι επαφές με τα μέλη και οι ενημερώσεις, σχεδόν μηδαμινές. Αν εξαιρέσουμε τις εκδηλώσεις των επετείων της Ομόνοιας στη Δερβιτσιάνη, των εθνικών εορτών και τις τεχνικές προπαρασκευασμένες Συνδιασκέψεις, τίποτε άλλο δε λειτουργεί.
Η Πατρίδα, αν εξαιρέσουμε τις προσπάθειες του τότε Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Κασσίμη, με τις τρεις επισκέψεις του στο Βορειοηπειρωτικό χώρο, για να βρει μια χρυσή τομή για την αναγέννηση και αναβάθμιση της Ομόνοιας σ' έναν ζωντανό Οργανισμό, με ανανεωμένο Πρόγραμμα και Καταστατικό, (και που τελικά δεν τα κατάφερε) άφησε τα πράγματα να ρέουν μόνα τους. «Άστους να τα βρουν μόνοι τους». «Αρκεί να βγάλουν κι έναν βουλευτή, (κι ας είναι ένας πετεινός σε ξένο κοτέτσι)»…, φτάσαμε σ' αυτό το σταυροδρόμι που έκρουε τον κώδωνα η εφημερίδα το 2013, ένα σταυροδρόμι δύσκολο, χωρίς φως στο τούνελ.
Μην έχοντας υποψήφιο της δικής τους οργάνωσης, σε δικό τους φορέα εκπροσώπησης, οι ψηφοφόροι ψήφισαν τον Έλληνα υποψήφιο, ανεξαρτήτως που οι ψήφοι θα ήταν υπέρ του κόμματος που κέρδισε για τρίτη φορά και δεν κατορθώθηκε η αλλαγή. Δεν δικαιολογούνται, όμως, οι ψηφοφόροι της Δρόπολης, που στο τέλος της γραφής ας ψήφιζαν δικό τους παιδί από τη Δρόπολη, τον Βαγγέλη Τάβο, που κακά τα ψέματα έχει προσφέρει για το χώρο τους.
Ίσως να υλοποιείται η «προφητεία» των Ελλήνων πολιτικών να εισχωρήσομε στα αλβανικά κόμματα και να διαλύσουμε τους δικούς μας Οργανισμούς.
Άραγε θα βρεθεί κάποια δύναμη να γκρεμίσει αυτήν την «προφητεία», κάποιος αντάξιος ηγέτης;
Βαγγέλης Παπαχρηστος / sfeva.gr
