Νικ. Σταυρουλάκις
Ο πυρήνας του αλβανικού ανθελληνισμού έχει ονοματεπώνυμο και βρίσκεται στο Κόσοβο. Τη σερβική περιοχή που έπεσε (τελικά) με την πάροδο των χρόνων και την άκαμπτη πολιτική του Βελιγραδίου στα χέρια των Αλβανών. Στο ίδια περιοχή αναφύεται και ο αλβανικός εθνικισμός. Είναι το λίκνο του. Εδώ επωάζεται η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας» και «επιστρέφει» στη μητρική χώρα ως… πολιτική από την κεντρική κυβέρνηση. Με αυτό το «κράτος» αλλά και τη «μητρική» Αλβανία, η Αθήνα επιχειρεί να βελτιώσει σχέσεις, να συνομολογήσει συμφωνίες (ΑΟΖ) και να ομαλοποιήσει τα… πάθη με τον συνολικό αλβανικό παράγοντα στα Βαλκάνια, πράγμα δύσκολο έως αδύνατον στην παρούσα φάση…
Στη θυρίδα της επίσημης ιστοσελίδας του ελληνικού ΥΠΕΞ που αναφέρεται στις διμερείς σχέσεις με το Κόσοβο υπάρχει μόνο μία πρόταση: «Η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου» αναφέρει σχετικά και, τίποτε άλλο! Αυτή η στάση τείνει να αλλάξει και θα αλλάξει, προσεχώς… Όταν ομαλοποιηθούν οι σχέσεις Σερβίας – Κοσσυφοπεδίου, θα ανοίξει ο δρόμος και για την ελληνική αναγνώριση.
Ωστόσο προηγούνται επιτακτικά εθνικά αιτήματα όπως η οριοθέτηση ΑΟΖ με τη γειτονική Αλβανία, γεγονός που προϋποθέτει, κατά το μάλλον ή ήττον, την ομαλοποίηση των σχέσεων με όλα τα «τεμάχια» του αλβανικού παζλ στα Βαλκάνια.
Την Τρίτη, ο υπουργός Εξωτερικών πρόκειται να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στα Τίρανα. Αλλά από πού ξεκίνησε ο Ν. Δένδιας τις επαφές με τον αλβανικό παράγοντα στα Βαλκάνια; Από το Κοσσυφοπέδιο… Γιατί; Διπλωματικές «ομολογίες» αναφέρουν οτι έχουν αρχίσει και προχωρούν διαβουλεύσεις για τον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Αλβανία.
Όμως, η Αλβανία δεν είναι ούτε Ιταλία ούτε Αίγυπτος. Η Αλβανία είναι ήδη ένα καλά στημένο προτεκτοράτο της Τουρκίας, με ευθύνες και με την ολιγωρία της Ελλάδας των προηγούμενων ετών και όλων των κυβερνήσεων από την επανένταξη της Αλβανίας στον δυτικό κόσμο… Στην επιδίωξη της Αθήνας για καθορισμό της ελληνοαλβανικής γραμμής ΑΟΖ υπάρχουν σοβαρές εκκρεμότητες και πρωτίστως η κωλυσιεργία της κυβέρνησης Ράμα, που θεωρεί ότι μπορεί να «παίξει μπάλα» με την Ελλάδα στο θέμα της ΑΟΖ, με τις πλάτες της Τουρκίας.
Ο Ν. Δένδιας επισκέφθηκε το Κοσσυφοπέδιο την προηγούμενη εβδομάδα και μεταξύ άλλων επιχείρησε να διερευνήσει και από την ηγεσία των Αλβανών Κοσσοβάρων, αν η υπόθεση της ΑΟΖ μπορεί να προχωρήσει ομαλά με τη «μητέρα» Αλβανία, χωρίς τουρκικές παρεμβολές και… «παράσιτα» από την Άγκυρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, «το πήρε… δεν το πήρε» αυτό που ήθελε…
Ο υπουργός Εξωτερικών, στις συναντήσεις που θα έχει με Αλβανούς επισήμους και θεσμικούς παράγοντες, θα συζητήσει όλα τα θέματα που αφορούν τις διμερείς σχέσεις. Στο επίκεντρο όμως των συζητήσεων, όπως είναι αναμενόμενο, θα βρεθεί το ζήτημα της διευθέτησης των θαλασσίων ορίων και συνόρων. Το ζήτημα εκκρεμεί από το 2009, όταν οι δύο χώρες υπέγραψαν τη διμερή συμφωνία την οποία μετέπειτα ακύρωσε το Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, με ενέργειες του νυν πρωθυπουργού Ε. Ράμα, με τον οποίον ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης συνομιλεί, αναθέτοντας επιχειρησιακά τη «βρόμικη» δουλειά στον Ν. Δένδια και την ακόμα πιο «χρήσιμη» δουλειά στον Κ. Φραγκογιάννη.
Ο οποίος Ράμα, αργότερα, «ξήλωσε» με οδηγίες του Ερντογάν τα μέλη του Αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου και μέχρι σήμερα δεν τα έχει αντικαταστήσει, προφανώς για να κερδίζει χρόνο, όσον καιρό η Άγκυρα θα απειλεί την Αθήνα με τουρκολυβικά μνημόνια και εισβολές στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Συνταγματικά… εμπόδια
Η απουσία Συνταγματικού Δικαστηρίου φρενάρει και την υπόθεση της ΑΟΖ... Δεν μπορεί να προχωρήσει ταχέως… Με την ολοκλήρωση της συμφωνίας για την ΑΟΖ με την Αλβανία κλείνει το «δυτικό μέτωπο» της ελληνικής ΑΟΖ… Ανοίγει δε ο δρόμος για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στο Ιόνιο κατά τον τρόπο που επιθυμεί η Αθήνα (πρώτα ΑΟΖ, μετά επέκταση και όχι το αντίθετο). Μόνο εμπόδιο η Αλβανία του Ράμα, που η Αθήνα επιχειρεί να ξεπεράσει.
πηγη:newsbreak.gr