Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας μπορεί να καυχάται ότι γεύθηκε σε δυνατή δόση στα σύγχρονα χρόνια τη δύναμη του Σταυρού.
Αν και για πολλά χρόνια ήταν σταυρωμένη, εντούτοις με κέντρο της το Σταυρό, αναστήθηκε.
Αν και ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αντιμετώπισε ποικίλες δυσκολίες, κουβαλώντας στην ψυχή του το Σταυρό του Χριστού, τα κατάφερε και τον ύψωσε ως λαμπερό σύμβολο της αναγεννημένης Ορθοδοξίας στην Αλβανία.
Από την μια έως την άλλη άκρη της Αλβανίας οι πιστοί προσήλθαν με κατάνυξη στους ναούς, για να γιορτάσουν την ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης προεξήρχε στον καθεδρικό ναό Τιράνων Ανάσταση, όπου συνέρρευσαν πολλοί πιστοί, πλαισιούμενος από τον Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και τον Επίσκοπο Κρούγιας Αναστάσιο.
Ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Νικόλαος τέλεσε τη Θεία λειτουργία στο ναό του αγίου Νικολάου Ελμπασάν.
Κατά την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού χτύπησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες και οι πιστοί προσήλθαν με ευλάβεια, με ενθουσιασμό και χαρά.
Για λίγες στιγμές σίγησε μέσα τους κάθε άλλη σκέψη και αφοσιώθηκαν στο «πανσεβάσμιο Ξύλο», ομολογώντας όσα του οφείλουν.
Και είδαν με της ψυχής τους τα μάτια τους μάρτυρες να καίγονται σαν λαμπάδες. Να κατακρεουργούνται σαν τα πρόβατα. Και ξαφνικά παρέλασε μπροστά τους μια νικηφόρα στρατιά αγωνιστών με λάβαρο το Σταυρό.
Και άκουσαν με τα αυτιά της ψυχής τους να βγαίνει από μέσα τους μια βαθιά φωνή: «Σταυρέ, βοηθήσέ με».
Και προσπάθησαν να μετρήσουν πόσες φορές τους βοήθησε ο Σταυρός του Κυρίου. Αλλά σταμάτησαν το μέτρημα, γιατί ήταν αμέτρητες οι φορές. Μέσα στα αφρισμένα κύματα της ζωής, όταν προς αυτόν σήκωσαν τα βλέμματά τους, έλαβαν ενίσχυση.
Και αποφάσισαν, ναι το αποφάσισαν, να είναι ο βίος τους ένας συνεχής ύμνος στο Σταυρό της αγάπης.
Του π. Ηλία Μάκου