Είχε διατυπωθεί τις προάλλες στο το ερώτημα: Κοσοβαρότερος του Κοσοβάρου; Πώς είναι δυνατόν να παρεμβαίνει διεθνώς ο Αλβανός πρωθυπουργός στις υποθέσεις του Κοσόβου, ενός άλλου κράτους, όταν η ηγεσία του Κοσόβου δεν επιθυμεί να εμπλακεί και μάλιστα όταν οι αρχές του Διεθνούς Δικαστηρίου που εκπροσωπούν το Διεθνές Δίκαιο είναι αυτές που έχουν προφυλακίσει ηγετικά στελέχη του UCK για εγκλήματα πολέμου για μια δίκη που αναμένεται σύντομα; Να σημειωθεί ότι οι ειδικές δομές-επιμελητήρια που δημιουργήθηκαν και αποτελούν μέρος του δικαστικού συστήματος του Κοσσυφοπεδίου, βρίσκονται στην Ολλανδία υπό τις ανησυχίες «ότι δεν είναι αρκετά ισχυρό για να δικάσει υποθέσεις του UCK και να προστατεύσει τους μάρτυρες από παρεμβάσεις». Τι εκπροσωπεί ο κ. Ράμα που ενίοτε λοιδορεί τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και από την άλλη δηλώνει ότι «θέλουμε να σας παντρευτούμε»; Τι εκπροσωπεί ο κ. Ράμα αποκαλώντας την Τουρκία «παράγοντα σταθερότητας», όταν η μητέρα-προστάτιδα του πολιτικού Του συστήματος κατέχει παράνομα το 1/3 του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ένα τμήμα των κουρδικών εδαφών στη Συρία, εισβάλει στα εδάφη της Αυτόνομη Διοίκησης των Κούρδων στο Ιράκ και διαγράφει τα θαλάσσια σύνορα χωρών της Μεσογείου με την Τουρκολιβυκή ΑΟΖ; Πώς μπορεί και πετάει κατάμουτρα μέσα στο Στρασβούργο, το «ποια είναι η κυρία» στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίνα Κασιμάτη, που τον εγκαλεί για τις στρατηγικές σχέσεις που έχει το πολιτικό Του σύστημα με την Τουρκία και συμβουλεύει, μια άλλη χώρα, την Ελλάδα, να λύσει τα προβλήματα που έχει με την Τουρκία με βάση το Διεθνές Δίκαιο;
Η κοσοβάρικη πτυχή αυτής της πολύπλευρης πολιτικής του κ. Ράμα που δαιμονοποιεί την έκθεση Ντικ Μάρτι, αποκαλύπτει μια στρατηγική εκ μέρους του, αυτήν της εκμετάλλευσης της δημοφιλίας που απολαμβάνουν τα στελέχη του UCK ιδιαίτερα στο Κόσοβο. Ο Κοσοβάρος Σκέλζεν Γκάσι, πολιτικός επιστήμονας, δημοσιολόγος και αρθρογράφος, έχει υποστηρίξει την παραπομπή των ηγετικών μελών του UCK στο Διεθνές Δικαστήριο. Για αυτή του την επιλογή έχει δεχθεί σοβαρές επιθέσεις και απειλές για τη ζωή του. Ο ίδιος μάλιστα, στέλεχος του κόμματος του Άλμπιν Κούρτι «Αυτοδιάθεση», απολύθηκε από τη θέση του συμβούλου του, για αυτές του τις θέσεις, κάτω από την πίεση που ασκήθηκε στο περιβάλλον του, τον Απρίλιο του 2020. Σε συνέντευξή του στην «Tjednik Novosti» ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δήλωσα σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι σύμφωνα με αναφορές διεθνών οργανισμών κύρους και αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων, άτομα από τις τάξεις του UCK, καθώς και ηγετικά του στελέχη, διέπραξαν εγκλήματα πολέμου. Τα ευρήματα του Κέντρου Ανθρωπιστικού Δικαίου από το πρόγραμμα «Kosovo Book of Remembrance» – με επικεφαλής τη Νατάσα Κάντιτς – υποστηρίζουν ότι από την 1η Ιανουαρίου 1998 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2000, 10.093 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους ή χάθηκαν στο Κόσοβο – 8.645 Αλβανοί, 1.013 Σέρβοι, 262 Ρομά, Ασκάλι και Αιγύπτιοι, 84 Βόσνιοι και 203 μέλη άλλων εθνοτικών ομάδων… Εξαιτίας αυτής της πίεσης, ο Κούρτι μου ζήτησε να παραιτηθώ. Δεν συμφώνησα γιατί έλεγα την αλήθεια, μόνο την αλήθεια, και τίποτα άλλο παρά την αλήθεια. Στο τέλος, με απέλυσε, αλλά δεν πιστεύω ότι δεν γνωρίζει ότι άτομα από τις τάξεις του UCK, ακόμη και ηγετικά στελέχη του, είχαν εμπλακεί σε εγκλήματα. Επομένως, δεν μπορώ να πω ότι με απέλυσε λόγω διαφορετικών απόψεων για αυτό το θέμα. Απλώς επέλεξε να ενεργήσει μέσα στις πολιτικές αναταράξεις που προέκυψαν… Η κοινωνία του Κοσόβου δεν πρέπει να αρνηθεί, ότι κατά τη διάρκεια και ιδιαίτερα μετά το τέλος του πολέμου του Κοσόβου, που έφριξε από τα εγκλήματα των σερβικών δυνάμεων, και ότι μέλη του UCK, ακόμη και υψηλόβαθμα, ενεπλάκησαν στη δολοφονία αμάχων διαφόρων εθνοτήτων και εθνικοτήτων με πολιτικό υπόβαθρο… Η έκθεση του Ντικ Μάρτι δεν πρέπει να θεωρείται αντιαλβανική. Είναι απλώς ένα έγγραφο που αναφέρει εγκλήματα… Για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, κάποιοι, προσπαθούν να παρουσιάσουν τη δράση των Ειδικών Επιμελητηρίων ως επίθεση στον πόλεμο για την ελευθερία του Κοσόβου ή στον UCK ως οργάνωση... Σύμφωνα με τον εισαγγελέα των ΗΠΑ Κλιντ Γουίλιαμσον, αυτά τα άτομα έκαναν κατάχρηση όπλων και υποδομών του UCK για να διαπράξουν εγκλήματα…»
Ο ίδιος αναφέρεται και στις διεθνείς προεκτάσεις ενός σοβαρού ζητήματος: «Δυστυχώς, φαίνεται ότι ένα μέρος της διεθνούς κοινότητας έχει καταλήξει σε συμφωνία με αυτούς τους ποινικοποιημένους πολιτικούς επειδή τους ενδιαφέρει μόνο η πολιτική σταθερότητα…». Αυτό το στοιχείο είναι βασικό για να αντιληφθούμε τις επιλογές των ΗΠΑ για το Κόσοβο και πώς παρεμβαίνει ο κ. Ράμα με στόχο την κηδεμονία μιας άλλης χώρας. Η υποστήριξη από πλευράς ΗΠΑ προς τους πολιτικούς, που σήμερα διώκονται από το Διεθνές Δικαστήριο, αφορούσε στην θέση τους για μια υποχείριο-χώρα η οποία δεν θα ενωθεί στο μέλλον με την Αλβανία, γεγονός που θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου για αναταράξεις των οποίων το μέλλον θα μπορούσε να είναι μη προβλέψιμο. Η βούληση των ΗΠΑ, αφενός για μια διαπραγμάτευση με τη Σερβία θα μπορούσε να είναι πολλαπλά ωφέλιμη αφού δημιουργεί μια σταθερότητα στην περιοχή για δικό της λογαριασμό με τη Σερβία να προσελκύεται προς τη Δύση κι αφετέρου θα μπορούσε να αποφευχθεί μια μεγάλη Αλβανία που πιθανόν δημιουργούσε εμπόδια στην επέκταση των ΗΠΑ οι οποίες διατηρούν τη μεγαλύτερη στρατιωτική τους βάση στην Ευρώπη, στο Μπόνστιλ του Κοσόβου. Σε αυτήν την πλευρά κλίνει και ο κ. Ράμα ο οποίος επιδιώκει την κηδεμονία του Κοσόβου παρά τη βούληση της ηγεσίας του Κοσόβου, με γνώμονα ότι το Κόσοβο θα αποτελέσει ένα ακόμα έδαφος εταιρικής εκμετάλλευσης με δικαιώματα πατρωνίας -έχοντας δίπλα του το 75% των Κοσοβάρων που αντιδρούν στις δίκες της Χάγης- συμπαρατασσόμενος πλήρως στις αμερικανικές εντολές. Αυτός είναι ο λόγος της παρέμβασής του στο Στρασβούργο, για την υπεράσπιση των κατηγορούμενων ηγετών του UCK για εγκλήματα πολέμου, που μέχρι κεραίας υπερασπίζονται την αμερικανική πολιτική. Είναι «ο πατέρας της αντιπολίτευσης στο Κόσοβο» ο κ. Ράμα όπως σχολιάζει Αλβανός αρθρογράφος στη «Shqiptarja» η οποία έχει ανοδική πορεία κερδίζοντας στις αυτοδιοικητικές εκλογές; Είναι το μακρύ χέρι της αμερικανικής πολιτικής για το Κόσοβο να κατασκευάσει χρήσιμη ηγεσία που θα κάνουν τα θελήματά της και να επωφελείται οικονομικά και θεσμικά; Στήνει τη δική του Ramapolitic;
Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά για το κυπριακό, τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία, είναι στο χέρι των συμπολιτών μας να το αντιληφθούν. Με δημοκρατικές διαδικασίες της κοινωνίας των πολιτών, μέσα σε συλλόγους, αδελφότητες, κοινούς τόπους και ιστότοπους οφείλουμε να θέσουμε τον προβληματισμό μας μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές που βιώνουμε στη γειτονιά μας και διεθνώς. Είναι πλέον σίγουρο, πως χωρίς τη δημιουργία αυτού του δημοκρατικού πόλου, θα βρισκόμαστε διαρκώς αθύρματα του πολιτικού μας συστήματος που συνεχίζει να βλέπει τα ακρωτηριασμένα μέλη του Ελληνισμού σαν βαρίδια του.
Γιώργος Κυριακού
