Ο σεβασμός των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων αποτελεί απαρέγκλιτη προϋπόθεση, την ώρα που το καθεστώς Ράμα απρόκλητα συνεχίζει τις αρπαγές περιουσιών Μοναστηριών και πολιτών…
Η επιδίωξη συνεργασιών με όμορες περιοχές και χώρες είναι μια θεμιτή επιδίωξη για όλες τις Περιφέρειες του κόσμου, πολύ δε περισσότερο για την Ήπειρο, η οποία επί δεκαετίες βίωνε τη γεωγραφική απομόνωση με το εσωτερικό της χώρας, αλλά και την πολιτική με τη γειτονική της Αλβανία.
Τα τελευταία 25-30 χρόνια τα πράγματα άλλαξαν ως προς την επικοινωνία μεταξύ των όμορων περιοχών Ελλάδος και Αλβανίας, όχι όμως στον ίδιο βαθμό ως προς τις εμπορικές συνεργασίες και ανταλλαγές σε επίσημο επίπεδο. Η υστέρηση οφείλεται σε αρκετές αιτίες, αν και οι ελληνικοί φορείς πάντα ήταν πρόθυμοι και χωρίς να θέτουν όρους και προϋποθέσεις για συνεργασίες. Αντίθετα, η Αλβανική πλευρά, σχεδόν πάντα και με οποιαδήποτε διοικητική μορφή όταν καλούνταν σε συνεργασία, δήλωνε μεν πρόθυμη, στην πράξη όμως τα πάντα έμεναν στάσιμα, καθώς κυριαρχούσαν άλλες δυνάμεις και σκοπιμότητες που τορπίλιζαν τις όποιες προσπάθειες γινόταν.
Τουριστική συνεργασία;
Τις τελευταίες ημέρες έχει καταγραφεί μια κινητικότητα εκ μέρους του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων και της Ένωσης Ξενοδόχων Ν. Ιωαννίνων, για ανάπτυξη συνεργασίας στον τουριστικό τομέα, με τους αντίστοιχους φορείς του Αργυροκάστρου, με κύρια ιδέα τις συνέργειες για κοινά τουριστικά «πακέτα» κ.ο.κ.. Για να το υποστηρίζουν οι των Ιωαννίνων, προφανώς θα έχουν μελετήσει τα οικονομικά στοιχεία και τα οφέλη που θα προκύψουν από μια τέτοια συνεργασία. Όμως υπάρχει και η άλλη άποψη, βασισμένη σε εκτιμήσεις «τρίτων», που αναφέρουν ότι μελλοντικά οι τουριστικές επιχειρήσεις των Ιωαννίνων θα μετατραπούν σε «τροφοδότες» των αντίστοιχων Αλβανικών, καθώς εκείνες - τουλάχιστον για αρκετά χρόνια - θα προσφέρουν ανταγωνιστικότερες τιμές…
Με όρους και προϋποθέσεις
Εκείνο που όμως προβληματίζει είναι ότι δύο φορείς των Ιωαννίνων, με επίλεκτα στελέχη της τοπικής κοινωνίας και κατά τεκμήριο άριστους γνώστες της κατάστασης που επικρατεί στην Αλβανία και τα προβλήματα που έχουν προκληθεί σε βάρος της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, συζητούν με τους Αλβανούς συναδέλφους τους, συναποφασίζουν για κοινές συσκέψεις κ.α., χωρίς καμία προϋπόθεση και όρο! Ομνύουν μάλιστα στην ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας, χωρίς να επικαλούνται ούτε καν το βασικό όρο που θέτει η Ε.Ε. για σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που αποδεδειγμένα καταπατώνται στο χώρο της Ελληνικής Μειονότητας.
Τουρισμός σε καταπατημένα!
Βέβαια από τη στιγμή που το ίδιο κάνουν διαχρονικά και κορυφαία πολιτικά πρόσωπα, δεν θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από επιχειρηματίες. Όμως οι συγκεκριμένες επιχειρηματικές συμφωνίες που προωθούνται, συνδέονται άμεσα με την καταπάτηση ζωτικών δικαιωμάτων που αφορούν την Ελληνική Μειονότητα και τα Ορθόδοξα μοναστήρια της Αλβανίας, όπως ακριβώς είναι οι περιουσίες οι οποίες υφαρπάζονται από το Αλβανικό κράτος για τουριστική αξιοποίηση!
Όργιο παρανομιών
Για να μη γυρίσουμε πολύ πίσω το «ρολόι» για κραυγαλέες περιπτώσεις υφαρπαγής ιδιοκτησιών που πέρασαν σε μια νύχτα στην κατοχή «επιτήδειων», φίλων του Μπερίσα παλιά, του Ράμα τώρα, να αναφερθούμε σε πρόσφατα περιστατικά. Ορισμένα μάλιστα έχουν και τη «σφραγίδα» του Αλβανού Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος διαπιστώνει ότι η Αλβανική Πολιτεία προβαίνει σε αυθαίρετες απαλλοτριώσεις ιδιοκτησιών, οι οποίες στη συνέχεια- όπως έχει καταγγελθεί στο πρόσφατο παρελθόν για την περιοχή της Χειμάρας- περνάνε σε «χέρια» εκλεκτών του καθεστώτος Ράμα.
Παραχώρησαν το Βουθρωτό!
Υπάρχουν όμως ακόμη χειρότερες εξελίξεις. Ο ιστορικός- αρχαιολογικός χώρος του Βουθρωτού, με συμφωνία που παραμένει μυστική, καταγγέλλεται ότι παραχωρήθηκε από την Αλβανική Κυβέρνηση σε Ίδρυμα Αλβανοαμερικανικών συμφερόντων!
Αρπαγή εκκλησιαστικού«φιλέτου»!
Λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω, στη θέση «Μοναστήρι» της Τσούκας (κοντά στους Αγίους Σαράντα), με συνοπτικές διαδικασίες της «Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων» της Αλβανίας, υφαρπάχτηκε έκταση- φιλέτο ιδιοκτησίας του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου, προκειμένου να ανεγερθεί τουριστικό θέρετρο. Και αυτές είναι λίγες μόνο από τις περιπτώσεις αρπαγής περιουσιών Ελλήνων ή και Μοναστηριών, καθώς έχουν προηγηθεί δεκάδες άλλες με τη μέθοδο των πλαστών διαθηκών και τίτλων κυριότητας! Είναι τόσο μεγάλη μάλιστα η διαφθορά στα κατά τόπους Αλβανικά Ληξιαρχεία, που οδήγησε την Κυβέρνηση Ράμα, κάτω και από την πίεση της Ε.Ε. να την παραδεχθεί και να μειώσει τον αριθμό τους σε 150 ανά την Αλβανία, σε μια προσπάθεια περιορισμού της διαφθοράς. Πολύ αργά και μάλλον εσκεμμένα, καθώς ήδη η «βρώμικη» δουλειά είχε γίνει.
Το χρέος τωνελληνικών φορέων
Θα ήταν βέβαια άτοπο και εκτός κάθε λογικής να θεωρεί κανείς ότι το Επιμελητήριο Ιωαννίνων και ο Σύλλογος Ξενοδόχων Ν. Ιωαννίνων, θα μπορούσαν να πετύχουν, εκεί που δεν πέτυχαν έως σήμερα η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Να υποχρεώσουν δηλαδή την Αλβανία να εφαρμόσει τους κανόνες δικαίου που ισχύουν στην Ε.Ε. και όχι την Ανατολίτικη συμπεριφορά, «τύπου» Ερντογάν. Εκείνο που μπορούσαν και μπορούν να κάνουν-όπως όλοι οι ελληνικοί φορείς που συναλλάσσονται, συναναστρέφονται και συνεργάζονται με αντίστοιχους αλβανικούς- είναι να θέτουν όρους και προϋποθέσεις σε κάθε βήμα που γίνεται και να πάψουν οι Αλβανοί να τους θεωρούν δεδομένους. Μόνο έτσι θα επιτευχθούν αμοιβαία ωφέλιμες συνέργειες και μόνο έτσι θα έχουν διάρκεια. Διαφορετικά η ιστορία θα επαναληφθεί για μια ακόμη φορά και οι υποσχέσεις θα σβήσουν μαζί με τα προεκλογικά «ίχνη» της κάθε περιοχής.
proinoslogos.gr
