Ήταν αναμενόμενο πως μετά τα γεγονότα της Επισκοπής, η ΕΕ Μειονότητα και η Οργάνωσή της ΟΜΟΝΟΙΑ θα είχαν επακόλουθα. Κι έτσι συνέβη. Την επομένη, και εν συνέχεια, εξαπέλυσαν ένα κύμα βίας και τρομοκρατίας σε ολόκληρη την Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Οι άνθρωποι της ΣΙΚ, σαν λυσσασμένα θηρία, παρακολουθούσαν κατά πόδι δεκάδες Βορειοηπειρώτες και ειδικά τους ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Δεν είδε με καλό μάτι η αλβανική Κυβέρνηση τις σχέσεις του Γενικού Προξένου με την οργάνωση της Ομόνοιας, η φήμη της οποίας είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις, και ιδίως με το συμβάν της Επισκοπής, τον αποκάλεσε «non grata» και στις 14 Απριλίου 1994 τον απέλασαν από την Αλβανία. Σύσσωμη η ηγεσία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού ήταν στην πλατεία που βρίσκεται το ξενοδοχείο. Tην ημέρα της αποχώρησης τον συνόδευσαν δεκάδες αμάξια μέχρι την Κακαβιά, σε ένδειξη σεβασμού και αγάπης και συνάμα ως ένδειξη αντίδρασης για τα μέτρα της αλβανικής Κυβέρνησης. Στη Δερβιτσιάνη η πομπή σταμάτησε για να του προσφέρουν ανθοδέσμες με λουλούδια οι Δερβιτσιώτισσες νεανίδες.

Την επομένη, 15 Απριλίου συλ­λαμβάνουν τον Βασίλη Μπάγκα, έναν από τους πρωτεργάτες της Ομόνοιας και του ΚΕΑΔ, διευθυντή της εφημερίδας «Η φωνή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ» και αγωνιστή για τα δίκαια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Την ίδια μέρα, καθώς πήγα στο διαμέρισμα που έμενε ο Μπάγκας, για να συζητήσουμε για την έκδοση του νέου φύλλου της εφημερίδας, δύο μπράβοι των μυστικών υπηρεσιών με συνόδευσαν στο Αστυνομικό Μέγαρο και μ' έκλεισαν σ' ένα σκοτεινό κελί για 24 ώρες χωρίς καμία επικοινωνία. Την επόμενη μέρα με οδήγησαν στον προϊστάμενο Δημόσιας Τάξης, που άρχισε τις πρώτες ανακρίσεις και όπου ανάμεσα στ' άλλα πέταξε και την «βόμβα» η οποία θα «εκπυρσοκροτούσε» τέσσερις μέρες αργότερα. «Μαζί με το φίλο σου (Β. Μπάγκα) και μερικούς άλλους, θα σας χώσουμε δέκα μέτρα κάτω από τη γη!!!». Αυτή κι αν δεν ήταν προειδοποίηση.

Ο Βασίλης Μπάγκας, όντας στην κηδεία του αξιωματικού στο Αργυρόκαστρο, κρυφάκουσε την εκδοχή των γεγονότων στην Επισκοπή, την εκμυστηρεύτηκε κάπου, το έμαθαν οι μυστικές υπηρεσίες και ίσως έτσι να εξηγείται και η δολοφονία του την 18η Οκτωβρίου 1997 στην Αθήνα. Αιωνία του η μνήμη.

Το αποκορύφωμα της τρομοκρατίας είναι η 18η Απριλίου 1994, με την λεγόμενη επιχείρηση «BLIC».


Βαγγέλης Παπαχρήστος /sfeva,gr