Νέοι και νέες από το Φίερι επισκέφτηκαν το Αργυρόκαστρο και προσκύνησαν στον καθεδρικό ναό «Ανάσταση» του Αργυροκάστρου, καθώς και στον παλαιό μητροπολιτικό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Κάστρο του Αργυροκάστρου.
Ακόμη προσκύνησαν και στο ναό του Γενεθλίου της Παναγίας στο χωριό Λάμποβο Αργυροκάστρου, το ναό της Παναγίας στην Κάτω Επισκοπή, το ναό της Αγίας Παρασκευής στο Τεριχιάτι, όπου υπάρχουν και τα παρεκκλήσια τα αφιερωμένα στον Άγιο Νεκτάριο και στον Όσιο Παΐσιο.
Επισκέφτηκαν και το κτίριο της Μητρόπολης Αργυροκάστρου, όπου στεγάζεται το Εκκλησιαστικό Λύκειο «Σταυρός».
Να σημειωθεί ότι ο ναός της Γέννησης της Θεοτόκου στο Λάμποβο Αργυροκράστρου, όπου μεταξύ άλλων βρέθηκαν οι νέοι, είναι από τις παλαιότερες στην Αλβανία εκκηλσίες και ένα από τα πιο γνωστά πολιτιστικά και ιστορικά μνημεία στην περιοχή.
Σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε το 554 από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ο οποίος αφιέρωσε σ' αυτή ένα τεμάχιο του Σταυρού του Χριστού.
Ωστόσο, η σημερινή δομή της εκκλησίας, όπως προκύπτει από την τεχνοτροπία του τρούλου και του κυρίως ναού – σύμφωνα με τους ειδικούς στην ιστορία και την αρχιτεκτονική – χρονολογείται από τον X – XI αιώνα.
Η καθηγήτρια ιστορίας Μιρέλα Μούχο σημειώνει ότι «αυτή η εκκλησία σώζεται από τον Μεσαίωνα και τη χαρακτηρίζει κομμάτι του πολιτισμού της Αλβανίας».
Φαίνεται πως υπάρχουν και μεταγενέστερες προσθήκες του νάρθηκα, του καμπαναριού και του χαγιατιού. Ο Ναός είναι βυζαντινού ρυθμού με ψηλό τρούλο στο κέντρο και έχει σχήμα εγγεγραμμένου σταυροειδούς.
Τουλάχιστον 9 ζώνες είναι αγιογραφημένες στα εσωτερικά τοιχώματα. Ένα τόσο σημαντικό εκκλησιαστικό μνημείο, πέρα από την πολιτιστική του αξία, μέσα στο διάβα τόσων αιώνων, δίνει, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και σε διαφορετικές συνθήκες, νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Είναι ένα «φρούριο», από το οποίο σαλπίζεται ο πραγματικός προορισμός και σκοπός του ανθρώπου, που είναι η βίωση και η ενσάρκωση της αρετής, η κατόρθωση της πνευματικής τελειότητας και η ένωση με το Θεό.
Ένα «φρούριο», που ασταμάτητα, παρά τις διακυμάνσεις των κοινωνιών, καλλιεργεί την ειρηνική συμβίωση, καθώς είναι όχι μόνο σύμβολο της ιστορίας, αλλά και της έμπρακτης εξάσκησης της αγάπης στο πνεύμα του Χριστού.
Ο Ναός της Παναγίας στο Λάμποβο Αργυροκάστρου στέκεται ακλόνητος στο πέρασμα των αιώνων, από τη δημιουργία του και την αναδημιουργία του μέχρι σήμερα, για να θυμίζει ότι η ζωή είναι δωρεά του Θεού, που από σταυρική μετασχηματίζεται σε αναστάσιμη.
Αυτό σημαίνει ότι η πίστη δεν μπορεί να σβήσει ποτέ, ούτε μπορεί να εξαφανιστεί και ό,τι την εκφράζει.
Κατά το μικρό αυτό οδοιπορικό της στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου, που με τη φροντίδα του σεμνού και συνετού επιχώριου Μητροπολίτου Δημητρίου υπάρχει πνευματική άνθηση, συνειδητοποίησαν οι νέοι και οι νέες ότι η ιστορία και η πραγματικότητα της Ορθοδοξίας είναι μια πορεία προς τη νίκη.
Μια νίκη, που αψηφά των αθέων τις απειλές, των φυλακών τα σίδερα, των μαρτυρίων την οδύνη και γίνεται κλαδί δόξας με θριαμβευτικό ανέβασμα στου ουρανού τα φωτοπάλατα, όπως συνέβηκε κατά τα πρόσφατα χρόνια στην Αλβανία.
Οι Χριστιανοί οφείλουν να είναι μια στρατιά ολόχαρη. Μια στρατιά ατρόμητη, δυνατή, στεφανοφόρα. Μια στρατιά, που δεν ξέρει να προχωρά παρά μόνο προς τη νίκη.
Ο Χριστός ας είναι το όνειρο και η επιθυμία όλων μας και κυρίως των νέων.
π Ηλίας Μάκος / ekklisiaonline.gr
